Kennis /

Brightlive'06

verslag

— Als fervent fan van het 'Techlifestyle-magazine' Bright, ben ik erg verheugd dat ik de eerste beurs die dit blad organiseert voor m'n werk mag bezoeken. Elke maand (lang wachten!) wacht ik met spanning af wat voor nieuwe gadgets ze deze keer weer beschrijven, wat voor toekomstvisies er nu weer worden beschreven en wat voor nieuwe 'bright' people er nu weer zijn opgestaan om iets leuks/nuttigs/kritisch te doen met het razendsnelle digitale tijdperk waarin we leven.

Het blad is echt een fijne mix van veel 'eye-candy' en tegelijkertijd ook kritische of soms zelfs filosofische achtergrondverhalen. Kortom mijn verwachtingen zijn hoog gespannen voor Brightlive'06, een expo en playground van de zaken die in Bright aan bod komen. Voor een gemiddelde beurs is de toegangsprijs van 15 euro (7,50 voor abbonees) niet veel, dus ik betaal en ga naar binnen. Mijn eerste indruk van de grote gashoudershal op het Westergasfabriekterrein is dat het lijkt op een huishoudbeurs. Ik zie allerlei stands met verkopers die hun producten proberen aan te prijzen, van een nieuwe stofzuiger tot de nieuwste Audi TT, van beeldtelefoons van Nokia tot een groot scherm met daarop afleveringen van Discovery Channel. Het komt op het eerste gezicht allemaal erg commercieel over. Waarom moet ik hiervoor betalen? Er wordt vooral reclame gemaakt en er staan veel mannen en vrouwen in pak op mij te wachten om mij hun product te laten zien.

Als ik beter ga rondkijken blijken er ook ontwerpers, techneuten en autonome kunstenaars hun waar te tonen, zoals de maker van de inflatable hotelroom (www.hamersopmaat.nl), die een opblaasbare ruimte toont die zich vormt naar de stalen buizen constructie die eromheen hangt. Een beetje vreemd, want met die buizen is sowieso al wel een tent te maken, dus wat voegt een enorme stroometende aggregator dan toe aan het geheel? Als ik de maker vraag voor wie hij dit heeft gemaakt vertelt hij dat hij dit uit eigen zak betaalt en er nog geen geldschieter voor zijn project is. Gek zo omringd door commerciële grootheden. Een ander project is OK-parking (www.ok-parking.nl) waar een gesprek gevoerd kan worden in een interactieve audiovisuele installatie die de woorden van de gesprekspartners op de muur projecteert. Doordat de woorden niet duidelijk worden uitgesproken of ontvangen onstaat er een wirwar van woorden op het scherm en voor de omstanders een grote miscommunicatie.

Ook leuk was de Cellphone disco, een LEDlampjeswand die je kan laten branden met de straling van je mobiele telefoon, het kost een smsje, maar het effect is cool. Het Playgroundgedeelte bevat nog meer leuke speledingetjes als het Fogscreen, een walkthrought laserscherm dat verschillende geluiden produceert naarmate je de lasers onderbreekt. Erg handig voor feestjes lijkt me. Ook leuk was het zelf fabriceren van een LED-throwie, een LEDlampje met een batterijtje en een magneetje, die je vervolgens tegen een (voor politie/bewaking/je moeder onbereikbaar) metalen voorwerp aan kan gooien. (Voor de liefhebbers, iemand heeft er eentje tegen de buitenkant van de Gashouder gegooid, dus als je binnen twee weken gaat kijken, zie je em misschien wel hangen). Leuk idee, bedacht door een redacteur van Bright (www.bright.nl/oranje), maar wat kan je ermee? Eén lampconstructietje kost al 1 euro, dus als je er woorden mee wil vormen, kost het al gauw een vermogen. Toch hoor ik een organisator van feesten wel vragen om een kaartje van de maker en twee minuten later is er nog iemand geinteresseerd om het idee te kopen. Maar dit is toch gewoon basistechniek? Dit kan toch iedereen verzinnen? What's new? Interessant om te zien dat net als bij Kristina Andersens project (www.lockergirl.com), mensen helemaal blij worden van 't zelf mogen knutselen en uitproberen van dit soort basistechnieken. Het is wel een interessant fenomeen dat we geen flauw benul meer hebben van hoe iets werkt. Ook gevaarlijk eigenlijk, want in onze lust naar verborgen techniek, simplicity en zo veel mogelijk functionaliteiten in zo weinig mogelijk knoppen, zijn we steeds meer totaal overgeleverd aan de kennis en macht van de productent. Iets om over na te denken.

Verder zijn de beste projecten te bekijken van de Designacademie Eindhoven, heel autonome kunst, zoals de machine die van verwarmingsketels kan omvormen tot krukjes, tot een machine die vergankelijke lettertypes maakt en een motor voor mensen die bang zijn om te vallen. Ook kan de Segway worden uitgeprobeerd, een soort van scooter met 1 groot wiel en is er doorlopende sneak preview van de films die zullen worden vertoond op het digitale filmfestival Resfest. Erg nuttig voor ontwerpers en architecten lijkt me het Cabinet, de hands-on tafelinterface, waar plaatjes digitaal kunnen worden ingelezen en vervolgens kunnen worden uitgespreid alsof het echte knipsels zijn die op je bureau liggen. Deze BrightLive Bèta stand, gerund door curator Ianus Keller, bevat verder ook nog innovatieve zaken van industriele vormgevers en mediatechnologie, zoals het project Pi, een manier om bluetooth filmpjes uit de muur te halen of Scratch, een installatie om realtime loops en scratches op te nemen.

's Avonds is er na de show van BoomChicago, Me Myspace and Ipod en de eerste Amsterdamse Pecha Kucha avond als afsluiter van de dag. Pecha Kucha, Japans voor kletspraat, is een concept waarin kunstenaar iets aan een publiek mogen vertellen over hun werk in 20x20 seconden. De bijbehorende 20 powerpointslides worden automatisch elke 20 seconden gewisseld en de kunstenaar moet daarom in rap tempo het verhaal over zijn project vertellen. Heel vermakelijk en leerzaam en als een project je niet boeit, weet je dat het zo voorbij is (Hoewel 20x20 seconden is nog best lang als je het over oude koek gaat hebben, als fotografie met je mobieltje). Leuk dus als vermaak, maar ik ben benieuwd wat er uit voort komt uiteindelijk. Zouden deze kunstenaars hierdoor in contact komen met geldschieters? Wat is de 'incentive' van deze kunstenaars om mee te doen? Naamsbekendheid? Of het weggeven van je ideeen? Dat is een beetje onduidelijk. Ook raar is het dat de aankondigingen in het Engels zijn en de sprekers hun verhaal doen in het Nederlands. De line-up van de sprekers vertoont een beetje hetzelfde probleem als de programmering van de rest van het evenement, namelijk dat het onduidelijk is waarom nou juist deze mensen zijn uitgenodigd en wat de achterliggende filosofie is achter dit programma.

Ik ben dol op de Bright en ben blij dat ik sommige gadgets nu live van dichtbij heb mogen bekijken, maar een achterliggende visie achter het programma lijkt er niet te zijn en het is daardoor een beetje een toevallig samenraapsel van technologische lifestyleproducten. Volgende keer zou het gratis moeten zijn, volgens mij zijn er sponsors genoeg, en een vleugje visie en diepgang, die wel in het blad terug te vinden zijn, zouden de volgende Brightlive een stuk interessanter maken.

Meer informatie over deze dag en foto's zijn te vinden op:

www.lookaround.be/brightlive/
www.bright.nl/search/node/Brightlive
www.flickr.com/photos/tags/brightlive06/interesting/

Share

Tags

Facebook comments