Kunstkritiek over digitale kunst moet naar groter publiek

Virtueel Platform ziet een lacune in de huidige kunstkritiek, de maatschappelijke relevantie van (digitale) kunst en cultuur wordt te weinig geduid. Het achterblijven van goed opgebouwde recensies waarbij een werk in meerdere contexten wordt geplaatst, heeft gevolgen voor de herkenning en erkenning van nieuwe kunst en publiek.

Samen met het Domein voor Kunstkritiek en journalist Ine Poppe heeft Virtueel Platform voor het tweede jaar een lesprogramma ontwikkeld om deze innovatieve, populaire en verrassende kunstvorm beter en vaker onder te aandacht te brengen, zowel online als in de gedrukte pers. Virtueel Platform, het sectorinstituut dat staat voor de promotie van de jongste en snelstgroeiende kunstsector, de digitale cultuur, heeft 16 december gekozen voor de publieke start van het schrijfprogramma met Kritische Massa. In 2011 wordt de Masterclass Kritisch Schrijven over Digitale Kunst georganiseerd.

Vanmiddag stonden Sintel van animatiestudio Blender, Biomodd van Angelo Vermeulen en De Coupe van Lino Hellings en Yvonne Droge-Wendel centraal. Dit zijn typische voorbeelden van digitale kunstwerken waarbij niet primair de sculpturale kwaliteit, maar het maakproces in een genetwerkte samenleving essentieel is om de werken te kunnen begrijpen.

Journaliste Sandra Smallenburg (NRC), Saskia van der Kroef (Metropolis M) en Raymond Frenken (Kunstbeeld) interviewden de kunstenaars. Op een podium vol projecties, video's, livebloggers, internetpagina's en twitterfeeds zorgden Klaas Kuitenbrouwer en Ine Poppe ervoor dat kunstwerken steeds in andere contexten werden geplaatst. In de discussie met de zaal kwam vooral aan de orde of, en hoe, een kunstcriticus het procesmatige karakter van digitale kunstwerken moet beschouwen. Opvallend was ook de behoefte bij kunstenaars voor veel meer kritische vragen vanuit de journalistiek.