AAP

Soms valt AAP in slaap, of is hij niet goed gehumeurd. Wanneer hij aandacht krijgt van zijn omgeving en geaaid wordt door bezoekers vrolijkt hem dat op. Infrarood sensoren en microfoons genereren een beeld van de omgeving waarop AAP reageert.

Zo kijkt hij in de richting van een hard geluid of valt hij in slaap als er een tijdlang geen omstanders zijn geweest. Zijn rechterarm zit in een mitella - hij zit immers niet voor niets in een medische kliniek. AAP heeft zijn eigen domein in het gebouw, met onder andere een koelkast en kookapparatuur.

Bewoners van de kliniek kunnen afleiding zoeken door met AAP een spelletje te spelen. Vanwege de locatie koos Aernout Mik bewust voor boter-kaas-en-eieren, omdat het op een elementair niveau het cognitieve met het motorische verbindt.

Om de vakjes op het speelbord aan te raken heeft de aap een linkerarm met een beweegbare wijsvinger. Ook zijn romp en kop (ogen, oogleden en mondhoeken) kunnen bewegen en zien er levensecht uit. Door het gebruik van technieken die vaak worden toegepast bij kunstmatige intelligentie beschikt hij over menselijke trekjes.

Aernout Mik werkt vaker met een combinatie van menselijk en dierlijk gedrag, zoals bij The Organic Escalator (zie video hieronder). AAP biedt tegenwicht aan de efficiënte werkwijze van de Sint Maartenskliniek. De orang-oetang werkt als verbindende factor tussen het personeel, patiënten en bezoekers van de kliniek.

Zoals Aernout Mik het zelf verwoord: ‘Analoog aan de onduidelijke status die de beschadigde mens in de samenleving heeft moet ook deze aap ruimte krijgen, dáár waar die eigenlijk niet gepland is. Hoe gaan we om met “het andere” dat te midden van ons leeft?' (bron: SKOR)

auteur: Katía Truijen