Life Streaming

In Life Streaming wordt het publiek direct onderdeel van de voorstelling via een computer en headset die ze krijgen toebedeeld. Het doet denken aan Skype conversaties waarin er via geluid, beeld en chat, live contact wordt gelegd met geliefden. Het lange afstandscontact wordt gebruikt als theatraal middel om het op een persoonlijke manier over ontwikkelingshulp en rampverslaggeving te hebben, wat volgens Dries Verhoeven een belangrijk thema is dat in de media volgens hem te vaak simpel of sentimenteel wordt behandeld.

Dries Verhoeven is niet de eerste theatermaker die geïntrigeerd is door de mogelijkheid op afstand voorstellingen te maken. Zo heeft de Britse groep Station House Opera verschillende voorstellingen gemaakt waarin acteurs op verschillende plekken in real time met elkaar verbonden werden. Een ander goed voorbeeld is ''Call Cutta in a Box'' van de Duits-Zwitserse groep Rimini Protokoll, waarin de toeschouwer een-op-een verbonden wordt met ''performers'' in een callcenter in India.

Wat Life Streaming bijzonder maakt is dat er zowel aan interactief een-op-een contact tussen toeschouwer en performer [Call Cutta in a Box] veel aandacht is besteed aan het samenspel van de performers [Station House Opera]. Aan het einde van de voorstelling wordt er bijvoorbeeld in de glazen trailer geprojecteerd hoe de groep het water in loopt in het verre land en stroomt de glazen trailer vol met water. Zo is er een directe link tussen de waarneming van het beeld (mensen in de zee) en de eigen ervaring (voeten in het water). Hiermee transformeert Life Streaming een technische individuele ervaring in een sensitieve ervaring.

auteur: Annelot Dits