Twitterhouse

Indirect en ongeremd bericht de virtuele cliënt over zijn of haar levensstijl, van waaruit de studentarchitect tal van woonwensen destilleert en vervolgens vertaalt naar een ontwerp. Via tweets vertellen ‘virtuele opdrachtgevers’ bijvoorbeeld 's avonds liever thuis te zijn, of altijd op stap, of ze aan huis werken of op kantoor, zelf uitgebreid koken of altijd uit eten gaan. Zo bleek één van de cliënten elke avond buiten de deur te eten waardoor in het uiteindelijk woning ontwerp van deze cliënt de ruimte voor een keuken bijvoorbeeld bespaard is gebleven.

De lokaties van de door studenten ontworpen woningen zijn allemaal binnen het centrum van Amsterdam. Voor de ontwerpen mocht niets gesloopt worden en de woningen moesten passen binnen de bestaande stedelijke context. Binnen deze paar randvoorwaarden konden de studenten vrijelijk aan de slag met de tweets van hun ‘virtuele’ cliënt. In dit opzicht start het ontwerpproces als ieder ander architectonisch ontwerp, volgens de voorkeuren van de cliënt. Echter met één belangrijk verschil, deze cliënt is zich nergens van bewust.

Twitterhouse onderzoekt hoe een nieuw medium als Twitter, waarmee we ons privéleven openbaar maken, aan de basis kan staan van nieuwe vormen van onze meest private leefomgeving. Het interessante aan Twitterhouse is niet zozeer de ontdekking van Twitter als de nieuwe ontwerpmethode van het digitale tijdperk, de gerealiseerde ontwerpen zijn eerder ‘haute couture’. Sterk aan Twitterhouse is de wijze waarop het via een concreet voorbeeld inzicht verschaft in een tot nu toe onderbelicht proces; de invloed van nieuwe media op de vorm van onze stedelijke omgeving.

Het gehele ontwerpproces en de uiteindelijke resultaten van Twitterhouse zijn gebundeld in boekvorm, welke geheel online te raadplegen is, of als hardcopy beschikbaar via XML.

auteur: Niels Kerssens