NomadicMILK

De routes van NomadicMILK worden in de aanwezigheid van de deelnemers op de grond uitgetekend in zand door een hiervoor ontwikkelde robot en worden hiermee een object van reflectie. Deze theatrale performance-achtige gebeurtenissen zijn vastgelegd op video. Uiteindelijk zijn de zandtekeningen zelf afgedrukt in sets van 12 monoprints.

Het project resulteerde in een installatie die bestaat uit één van deze sets monoprints en een duo-screen videopresentatie met 5 kanaals-geluid. De monoprints zijn als unieke en autonome kunstwerken geproduceerd, en daarmee ook te koop. Dit proces, waarbij de complete set weer opgedeeld wordt, is voor de kunstenaar een relevant onderdeel van de interactie met het publiek.

De website is opgezet als een autonome online versie van de installatie. De monoprints vormen de interface waarmee de duo-screen video kan worden benaderd. Een overzicht van tentoonstellingslocaties en een blog dat tijdens de ontwikkeling van het project is bijgehouden zijn via de website te volgen.
NomadicMILK staat in de traditie van landschapschilderkunst, land-art, conceptuele kunst en persoonlijke cartografie. Soms wordt het project geïnterpreteerd als een hybride tussen kunst, journalistiek en wetenschap. Het project is hiermee vaak inzet in de brede discussie over digitale kunst. Het gebruik van een nieuw medium als GPS is voor de kunstenaar van cruciaal belang; zij heeft hier in verschillende publicaties op gereflecteerd.

Esther Polak heeft in meerdere projecten, zoals Amsterdam Realtime en Milkproject, de artistieke mogelijkheden van GPS onderzocht. Vanaf begin 2010 werkt Esther Polak samen met Ivar van Bekkum. Het Nomadic Milk project maakt deel uit van het nieuwe distributienetwerk van NIMk.